7 mei: Leven in een gevangenis

Na het ontbijt, zoals elke ochtend om 7:30 uur, stapten we in de auto's om naar Bethlehem te gaan. Een halfuurtje rijden later waren we bij het checkpoint aangekomen, waar we de auto's achterlieten om te voet de veriligheidschecks bij 'de muur' door te gaan. Gelukkig hoefde er niets gecontroleerd te worden en konden we zo doorlopen. Aan de andere kant van de muur bevonden we ons ineens in een andere wereld, de Arabische wereld van Palestina.

In Bethlehem zijn we per taxi naar de Geboortekerk gebracht. Michael heeft een deel van de groep daar doorheen geleid, wat een echte opgave was vanwege de enorme drukte. De kerk is gebouwd op de plek waar volgens de overlevering Jezus' kribbe gestaan zou hebben. Tegenwoordig vind je daar de twee pijlers van de christelijke traditie pal naast elkaar: de Grieks-Orthodoxe Kerk en de Katholieke Kerk. Bij de een de Hemelse liturgie  waarin de verbinding tussen hemel en aarde centraal staat en de ander met de Latijnse liturgie waar het zoenoffer van Christus de voornaamste plek heeft.

Hierna zijn we opnieuw per taxi naar het Bethlehem Bible College gegaan, waar we een uitgebreide lezing hebben gekregen over de visie van Palestijnse christenen op het sociaal-maatschappelijke en het theologische conflict tussen Israël en de Palestijnen. Mooi en interessant om na een aantal lezingen vanuit de Joodse en Israëlische visie ook eens een andere kant te bezien. Na een goede lunch konden we door naar het volgende programmeren.

Dit was een keuze-element: de helft van de groep ging op bezoek bij Yemima en de andere helft bij Beit Al Liqa. De Yemima-gangers hoorden van Henrieke over het gebruik van picto's bij gehandicapte kinderen. De aanwezige docenten en begeleiders kenden deze methode al een beetje, waardoor een interessant gesprek ontstond. Onze verwachting is dat de picto's de komende tijd op meer plekken gebruikt zullen worden.

De ander helft is bij Beit Al Liqa op bezoek geweest. Het was bijzonder indrukwekkend om te horen en te zien hoe dit buurtcentrum van klein naar groot is uitgegroeid, en met welke enthousiasme en gedrevenheid de medewerkers voor en met kinderen en jongeren actief zijn. Een ruim grasveld, een basketbalveld en binnenkort een zwembad, alles om jongeren een leven van hoop te geven.

Na al deze indrukken konden we Bethlehem weer verlaten, maar niet voordat we opnieuw door het checkpoint moesten gaan. Een paar draaihekken, veiligheidscamera's en af te sluiten kamers later waren we weer in Israël; gelukkig hoefden we niemand achter te laten (hoewel de blonde jongedames onder ons zeer gewild waren bij de Palestijnen).

Tot slot van deze dag zijn we bij Musalaha op bezoek geweest. Een organisatie die zich sinds een aantal jaar inzet voor het verzoenen van Israëliërs en Palestijnen. Een van hun medewerkers vertelde ons uitgebreid over de methode die zij ontwikkeld hebben om dit grondig en uitgebreid aan te pakken. Inmiddels is de organisatie zo succesvol dat jaarlijks ruim 2000 mensen deelnemen en hun methode is gekopieerd in verschillende andere landen. Na een uitgebreid vragenhalfuurtje konden we voor de laatste keer deze dag naar de busjes, het einde van een intensieve inhoudelijke dag.