Today: the day after

Vandaag rond de Isreaelische klok van 18.00 kwamen alle CHE'ers + aanhang aan in Mater Misericordiae, een klooster op een berg in Jeruzalem (volgens Herman is het de berg CIS) dat gerund wordt door Italiaanse zusters en een ober.  Voor onze Arabische taxichauffeur was het best lastig om het klooster te vinden, maar na een cultureel universeel makkelijk te interpreteren zeer diepe zucht,  bellen, nog eens bellen, vragen aan een voorbijganger en niet luisteren naar onze aanwijzingen, vond hij uiteindelijk toch de weg.  Helaas betekende ons lief aangeboden salmiaksnoepje geen korting op de prijs van de rit. 

Voor sommigen begon de reis vandaag, hun dag stond in het teken van het vliegen van NL naar Israel. Dankzij koning(inne)dag reed er een trein om 3.01 uit Ede naar Schiphol en lukte het hen om vandaag de reis te ondernemen.

Anderen gebruikten vandaag om vanaf Tel Aviv via een mooie tocht per trein naar Jeruzalem te komen of om Jeruzalem alvast te verkennen. En weer anderen reisden van Jaffa per taxi naar de monestry. 

Wel apart om zo vanuit allerlei hoeken en gaten van Israel en Nederland vandaag bij elkaar te komen en de komende 10 dagen als groep veel over het land te leren en inwoners van Israel te ontmoeten. 

Na het eten, dat bestond uit oranje soep, sla, geblokte aardappelen, vlees of kaas, een wijntje en fruit, heeft iedereen zijn verwachtingen over de reis gedeeld. Waar op gehoopt wordt is bv. het meer inzicht krijgen in de complexiteit van de samenleving en geloofsbeleving van Joodse mensen, het vinden van antwoorden op persoonlijke vragen en om meer van God te leren. 
Michael sloot de dag af met het lezen en overdenken van psalm 125. Wie op de Heere vertrouwen zijn als de berg Sion. De berg Sion is een lagere berg dan de bergen erom heen, hij valt dus niet zo op. Toch wordt er al de eeuwen door gebeden op de berg Sion om vrede voor Israel. Onwankelbaar ligt de berg hier en even vast en eeuwigdurend is de trouw van haar God. We hebben samen gebeden en gedankt en daarmee de dag afgesloten.

Qua gezamenlijke activiteiten valt over vandaag verder nog niet zoveel bijzonders te vertellen, omdat we nog maar een paar uur bij elkaar zijn. Daarom vind ik het leuk om even te melden wat men gisteren deed. Een rondje langs een paar mensen leverde dit op:

* het bezoeken van Qumran, de plaast waar de Dode-zeerollen destijds zijn gevonden.
* wegwerken van CHE-mail
* kijken naar de kroning van onze nieuwe koning Willem Alexander en de abdicatie van zijn moeder (Elise en ik hebben het in ons hotel in Jeruzalem gekeken, compleet met oranje nagellak, oranje koek, oranje shirts. Jammergenoeg voor Elise was er geen oranjebitter, maar ja, dat is toch eigenlijk niet te pruimen, zeg nou eerlijk).
* friet eten en schaapjes kijken (guess where)
* Michael heeft  naar eigen zeggen gisteren 'met blijmoedigheid' samen met Bert en Rene een fles Bokma open getrokken.
* En ik denk dat Wim gisteren zijn fototoestel uit het vet heeft gehaald, de lens heeft gezeemd, een voorraadje SD-kaartjes heeft ingeslagen en het toestel aan heeft gezet. Hij heeft al heel veel foto's gemaakt en ik bewonder het dat hij er oog voor heeft om steeds op de juiste momenten aanwezig te zijn. Foto's helpen om herinneringen levendig te houden. 

Goed, dat was het voor vandaag. Nu ga ik iets doen wat ik nog nooit eerder heb gedaan: een theetje drinken op het dak van het klooster.

Henrike Rebel